سازمان جهانی بهداشت از طالبان خواسته است تا محدودیت‌های اعمال‌شده بر امدادگران زن را برای کمک‌رسانی به آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه در شرق افغانستان لغو کنند.
داکتر موکتا شارما، معاون نماینده سازمان جهانی بهداشت در افغانستان، گفته که «مسأله بسیار بزرگ کنونی، کمبود فزاینده‌ی کارکنان زن در مناطق زلزله‌زده است.»
او تخمین زده است که حدود ۹۰ درصد از کادر پزشکی در این منطقه مرد هستند و ۱۰ درصد باقی‌مانده اغلب قابله و پرستار هستند، نه داکتر که بتواند زخم‌های شدید را درمان کنند.
این مقام سازمان ملل به خبرگزاری رویترز گفته است که کمبود داکتران زن، مانع دسترسی زنان آسیب‌دیده به مراقبت‌های صحی می‌شود.
سازمان جهانی صحت دیروز نیز در گزارشی گفت که کمبود وسایل نقلیه برای انتقال بیماران و کمبود کارمندان صحی زن، مراقبت‌های صحی از زخمیان زمین‌لرزه را محدود کرده است.
به‌گفته این سازمان، محدودیت‌های طالبان بر تردد زنان نیز دسترسی زنان و کودکان به مراقبت‌های صحی را مختل می‌کند.
طالبان پس بازگشت به قدرت آموزش و تحصیل دختران را ممنوع کرده‌اند و این امر مانع عرضه‌ی کادر صحی زن طی چهار سال اخیر شده است. از جانب دیگر، برخی از کادرهای صحی پس از روی‌کارآمدن طالبان از کشور مهاجرت کرده‌اند.
شارما گفته است که سازمان‌های امدادی و کارکنان زن با عدم اطمینان مواجه هستند و در برخی موارد قادر به پذیرش ریسک نیستند.
او گفت: «محدودیت‌ها بسیار زیاد است. مسأله‌ی محرم (الزامات سرپرست مرد) همچنان ادامه دارد و هیچ معافیت رسمی توسط طالبان ارائه نشده است.»
این مقام سازمان جهانی بهداشت در کابل افزوده است که با طالبان صحبت کرده و گفته است که حالا «زمانی است که واقعا به حضور تعداد بیشتری از کارکنان بهداشت زن نیاز دارید، بگذارید آنان را بیاوریم و از جاهای دیگری که در دسترس هستند، جست‌وجو کنیم.»
وی گفته که به‌شدت نگران این است که زنان در آینده بتوانند برای مقابله با آسیب‌های روانی و همچنین برای کسانی که اعضای مرد خانواده‌ی‌شان را از دست داده، به مراقبت‌های بهداشت روان دسترسی پیدا کنند.
در زمین‌لرزه هفته گذشته در ولایت شرقی کنر، بیش از دو هزار نفر جان باختند و بیش از چهار نفر زخمی شدند. اکثریت قربانیان و زخمیان زنان و کودکان هستند. سازمان‌های امدادی می‌گویند که به دلیل محدودیت‌های طالبان، ظرفیت پایین اداره‌های محلی و نبود زیرساخت‌های مواصلاتی کمک‌ها در بسیاری از مناطق آسیب دیده به مستحقین نرسیده است.
