خبرگزاری اسوشتیدپرس، در گزارشی نوشته است که طالبان خبرنگاران بازداشت شده را با جنگجویان گروه داعش در یک سلول نگهداری میکنند.
این رسانه به نقل از خبرنگارانی که از زندانهای طالبان آزاد شدهاند، نوشته که طالبان خبرنگارانی را که حملات داعش را پوشش دادهاند با زندانیان داعش یکجا نگهداری میکنند.
در این گزارش آمده که در سه سال گذشته بیشتر رسانههای آزاد افغانستان فعالیت خود را متوقف کرده و خبرنگارانی که هنوز کار میکنند با تحقیر، توهین و بدرفتاری جنگجویان طالبان روبرو اند.
یک خبرنگار به اسوشیتدپرس گفته که«هیچ حرفهای تا این حد تحقیر نشده است.»
صدیقالله توحیدی، مسوول پیشین کمیته مصوونیت خبرنگاران افغانستان، میگوید که طالبان قصدأ خبرنگاران را با داعشیها در یک سلول نگهداری میکنند و این به گفته او نوعی«شکنجه روحی و روانی» است.
آقای توحیدی تصریح میکند که خبرنگاران زندانی ممکن توسط جنگجویان داعش بخاطر آنکه حملات تروریستی داعش را پوشش دادهاند، مورد شکنجه قرار گیرند و یا کشته شوند.
مسوول پیشین کمیته مصوونیت خبرنگاران افغانستان میگوید که طالبان به خبرنگاران و رسانههای آزاد به چشم«دشمن ایدیولوژیک» نگاه میکنند و همسلولسازی زندانیان داعش و خبرنگاران توضیح دهنده همین نگاه به خبرنگاران است.
به باور آقای توحیدی،«شکنجه خبرنگاران برای طالبان لذت بخش» است و حتا«ثواب» تلقی میشود.
در بخشی از گزارش اسوشیتدپرس، آمار خبرنگاران فعال در رسانههای آزاد افغانستان(در گذشته و حال) درج شده است.
خبرگزاری پورانا آمار ارایه شده در گزارش اسوشیتدپرس با آمارهای قبلا ارایه شده از سوی نهادهای رسانهای بینالمللی را مقایسه نموده که نشاندهنده یک تفاوت فاحش در آمارها است.
در گزارش اسوشیتدپرس آمده که پیش از برگشت طالبان به قدرت، ۸۴۰۰ خبرنگار بهشمول ۱۷۰۰ خبرنگار زن، در رسانههای افغانستان کار میکردند، اما در حال حاضر، تنها «۵۱۰۰»خبرنگار بهشمول ۵۶۰ خبرنگار زن، با رسانههای این کشور کار میکنند.»
اما سازمان بینالمللی گزارشگران بدون- آر اس اف، در پژوهشی نوشته است که تا پیش از سقوط نظام جمهوریت، «۱۱۸۵۷»خبرنگار در اتاقهای خبر رسانههای آزاد افغانستان کار میکردند که این رقم در سال ۱۴۰۲خورشیدی به ۳۹۵۰ مرد و ۴۱۰ زن کاهش یافته است.»
صدیقالله توحیدی مسوول پیشین کمیته مصوونیت خبرنگاران افغانستان در پیوند به تفاوت آماری میان گزارش اسوشیتدپرس و سازمان گزارشگران بدون مرز گفت که آمار سازمان گزارشگران بدون مرز دقیقتر و به واقعیت نزدیک است زیرا به گفته آقای توحیدی براساس ارزیابیهای نهادهای رسانهای داخلی نیز حدود هفتاد درصد فعالیت رسانهها و حضور خبرنگاران در کار رسانهای بعد از برگشت طالبان به قدرت کاهش یافته است.
یکی از خبرنگاران شبکه تلویزیونی طلوعنیوز درکابل نیز میگوید که پیش از برگشت طالبان به قدرت، حدود ۲۷۶ خبرنگار و کارمند طلوع نیوز را زنان و دختران تشکیل میدادند، اما در حال حاضر تنها ۱۴ خبرنگار و گوینده زن در این رسانه حضور دارند و بقیه کار و کشور را ترک کردند.
او میگوید:«دریک سال اخیر هفت کارمند زن، کار را در این رسانه ترک کردند و احتمال اینکه بقیه نیز کار را ترک کنند، وجود دارد.»
به گفته وی، برای دختران کار در رسانهها بسیار دشوار شده، زیرا طالبان با خبرنگاران زن همکاری نمیکنند و اگر خبرنگاران زن برای پوشش خبری نشستها بروند، با توهین و تحقیر مواجه شده و گاهی اجازه حضور در سالون کنفرانسها برای آنان داده نمیشود.
با برگشت طالبان به قدرت، محدودیتهای دست و پاگیر زیادی بر فعالیت رسانههای غیردولتی وضع شده است. آگاهان به این باوراند که امروزه از رسانههای غیر دولتی تنها یک نام باقی مانده و در عمل تمامی رسانههای غیردولتی به دستور طالبان کار میکنند که و براین اساس ماهیتاً دولتی شدهاند.
در تازهترین مورد، طالبان نشر برنامههای زنده بحث و گفتوگوی سیاسی را ممنوع اعلام کردند و یک گروه نظارت از فعالیت رسانهها تشکیل داده اند که برنامههای سیاسی ضبط شده را ابتدا بررسی و سپس اجازه نشر میدهد. این گروه، به رسانهها فهرستی از افراد به ظاهر کارشناس اما حامیان طالبان را به رسانهها فرستاده تا در بحثهای سیاسی از آنان دعوت شود. رسانهها اجازه ندارند که بیرون از فهرست ارایه شده از سوی طالبان، به برنامهها مهمان دعوت کنند.
