خبرگزاری پورانا نوشته‌های برتر پیرامون مسائل مهم سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و…را از صفحات اجتماعی گزینش و در بخش “نظرها” به نشر می‌رساند. مسوولیت نوشته‌ها بدوش نویسندگان است.

………………………………………………………

تعیین و تثبیت بافتار تباری کشور ترکیه مساله بسیار پیچیده و سر در گمی است که دلایل گوناگون سیاسی و اجتماعی دارد.
به ویژه دانستن درصدی راستین نمایندگان اقوام مختلف کشور ترکیه بسیار دشوار است.
بزرگترین دشواری در هم آمیزی اقوام گوناگون در اثر پیوندهای میانتباری است که موجب اسیمیله شدن اقوام مختلف گردیده است. تنها چیزی که مردم ترکیه را میان هم پیوند می دهد، زبان تورکی استانبولی است که آمیزه یی از زبان تورکمانی و زبان های اروپایی، عربی و پارسی است.
آمارهای رسمی از آمارهای غیر رسمی هم تفاوت بسیار دارند.
پس از تشکیل کشور ترکیه از سوی مصطفی کمال آتاتورک به جای امپراتوری عثمانی تاکید بیشتر بر ملت تورکیه یی/ تورکی و زبان تورکی می گردد.
بنا به گمانه زنی های برخی از ترکیه شناسان روسی ترکیب تخمینی نفوس۹۰ میلیونی ترکیه چنین است:
کولی ها/ سگان ها یا جت ها بین ۱ تا ۴ میلیون نفر ( از جمله سه میلیون اسیمیله شده )
آلبانی ها بین ۱ تا ۴ میلیون (از جمله ۳ میلیون اسیمیله شده)
اقوام بالکان از جمله بلغارها در حدود ۱ میلیون
ارمنی ها در حدود ۲ میلیون
تاتارها نزدیک به دو میلیون نفر
گرجی ها در حدود ۳ میلیون نفر،
یونانیان در حدود ۵ میلیون (از جمله ۳ میلیون اسیمیله شده)
عرب ها به شمول ۵ میلیون اواره سوری، عراقی، فلسطینی، لبنانی و ….بین ۸ تا ۲۰ میلیون( از جمله ۱۲ میلیون اسیمیله شده . شایان یادآوری است که بخش اعظم عرب تباران زبان عربی خود را از دست داده، تورکی زبان شده اند. )
اقوام قفقازی در حدود ده میلیون ( از جمله ۵ میلیون اسیمیله شده )
کردها در حدود ۳۰ میلیون نفر (یک سوم جمعیت)
این گونه، دو سوم جمعیت را اقوامی تشکیل می دهند که زبان مادری شان غیر تورکی بوده است.
از تاریخ می دانیم که هنگامی که چند ده هزار تورکمان سلجوقی امپراتوری بیزانس/ روم شرقی را تصرف کردند، نفوس آن به ۱۲ میلیون نفر می رسید.
یعنی نفوس ترکمانان در برابر یونانیان قطره یی بود در برابر دریا. پسان ها میلیون ها عرب، سلاوی و کرد به این ها افزود گردیدند.
تا دوره آتاتورک زبان فرهنگی دربار پارسی زبان مذهبی عربی و زبان نظامی تورکمانی بود.
زبان تورکی استانبولی یک زبان مصنوعی است که بخش علمی/ فنی آن اروپایی است.
در زبان تورکی استانبولی هزاران واژه عربی و پارسی کاربرد دارد.
پس از تشکیل کشور ترکیه همه باشندگان در روند سوادآموزی اجباری زبان تورکی استانبولی را فرا گرفتند و درست همین زبان شالوده همبستگی و هم پیوندی ملی در کشور ترکیه گردید.
امروز در ترکیه قوم خاصی به نام تورکمان یا تورک وجود ندارد. چون تورکمانان از بس با سایر اقوام به ویژه عرب ها و کردها و یونانیان و اقوام قفقازی و بالکانی آمیزش یافته اند، تقریبا قوم نابی به نام تورکمان نمانده است.
مگر کسانی را که زبان مادری خود را تورکی می دانند، به نام تورک می خوانند.
کل شهروندان را به نام تورکش/ ترکیه یی یعنی اتباع کشور ترکیه یاد می کنند.
دو چالش بزرگ در ترکیه یکی مشکل کردها است که دست کم در صدد کنفدرالی ساختن کشور و دستیابی به نوعی خودگردانی و حتا تجزیه و تشکیل مستقل کردستان اند.
مشکل دوم مشکل مذهبی علویان است که در حدود یک سوم جمعیت را به لحاظ مذهبی تشکیل می دهند.
طبق آمارهای رسمی کردها در حدود یک چهارم نفوس را به لحاظ تباری و علویان هم یک چهارم را به لحاظ مذهبی می سازند.
تورگوت اوزول ، رییس جمهور متوفی کردی تبار بود. اکنون هم اردوغان گرجی تبار رهبری ترکیه را در دست دارد.
در کل، دولت های ترکیه ار چند بسیار به زحمت، ولی توانسته اند نوعی مدارا و توازن شکننده تباری/ مذهبی را نگهدارند.
با این هم برخی از تحلیلگران چالش های مذهبی/ تباری/ زبانی در ترکیه را به سان آتشفشان خاموشی می پندارند که امکان پوشاندن آن در آینده در صورت لرزه ه و آشوب های سیاسی و نا آرامی ها می رود.
یعنی مشکلات ژرفی تا هنوز هست که نیازمند حل و فصل اصولی است.

نویسنده: عزیز آریانفر

برگرفته شده: از فیسبوک