یونسکو، اداره علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد از برگزاری یک نشست در حمایت از “حق آموزش و تحصیل دختران” افغانستان خبر داده است.
این نهاد گفته که در آستانه سومین سالگرد برگشت گروه طالبان به قدرت، قرار است این نشست تا یک هفته دیگر به صورت آنلاین برگزار شود و در آن متخصصان بخش آموزش سازمان ملل و شماری از فعالان مدنی افغانستان بهشمول زنان حضور خواهند داشت.
گروه طالبان در۲۴ اسد/مرداد ۱۴۰۰ خورشیدی کابل را تصرف کرده و چند روز پس از تسلط شان بر افغانستان، سیاستهای مبتنی بر تبعیض جنسیتی خود را به اجرا گذاشتند.
این گروه به تاریخ دهم قوس/ آذر ۱۴۰۱ دروازههای مکتبها/مدرسهها را بهروی دختران دانشآموز بالاتر از صنف ششم بستند و همچنان وزارت تحصیلات عالی طالبان اندکی بعد، در مکتوبی به تمامی دانشگاههای دولتی افغانستان دستور داد که دختران دانشجو تا «امرثانی» اجازه وارد شدن به صنفها/کلاسهای درسی در دانشگاهها را ندارند.
بر اساس گزارشها، در پی بسته شدن دروازههای مکاتب، آموزشگاهها و دانشگاهها به روی دختران، بیشتر از ۸۰ درصد دختران افغانستان از آموزش و تحصیل محروم شده اند و ۳۰ درصد دختران دوره ابتدایی هم به دلیل افزایش فقر در کشور پس از قدرت گیری طالبان از رفتن به مکتب محروم شده اند.
یونسکو در بخشی از اعلامیهاش گفته که در سال ۲۰۲۱ میلادی از هر ده دانشآموز مکتب در افغانستان، چهار تن شان دختران بودند، اما در حال حاضر از میان هر ۲۵ دانشآموز، یک دانش آموز دوره ابتدایی دختر است.
یکی از خواستهای شهروندان افغانستان و جامعه جهانی در سه سال گذشته از گروه طالبان، تامین حق کار و آزادیهای زنان و حق آموزش و تحصیل دختران بوده و اما طالبان ادعا دارند که مطابق شریعت زنان افغانستان حق و حقوق شان تامین است. ادعایی که از سوی عالمان دینی بیاساس و خلاف اصول دین خوانده شده است.
دلایلی که گروه طالبان در رابطه به بستن دروازههای مکتب و دانشگاه بهروی دختران قانع کننده نیست اما برغم هم اعتراضها وانتقادها این گروه در این زمینه در تصمیم خود تجدید نظر نکرده است.
در سه سال گذشته سخنگویان و سران این گروه تاکید کرده اند که این بستن درب مکاتب دخترانه موقتی است و در تلاش پیدا کردن ” راه حل” هستند تا درب مکاتب را باز کنند. اما آگاهان امور به این باور اند که این گروه هیچ برنامهی برای باز کردن مکتبها و آموزش و تحصیل برای دختران ندارد.
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی این گروه در نشست سوم دوحه در مورد آموزش و تحصیل دختران، ناگذیر به اعتراف شد و گفت که «این نگرانی مردم افغانستان» است و آنها برای پیدا کردن یک را حل تلاش میکنند.
سهشنبه همین هفته نشستی که به حمایت از “حقوق زنان افغانستان” در امریکا برگزار شد، کمیسیون جهانی حقوق بشر به کانگرس پیشنهاد کرد که اعمال طالبان در برابر زنان و دختران باید به عنوان “آپارتاید یا تبعض جنسیتی” برسمیت شناخته شود. این خواستهای است که جنبش های اعتراضی زنان افغانستان در کشورهای مختلف نیز بارها آن را از مجامع بینالمللی مطرح کردهاند.
برخی از جنبش های اعتراضی زنان اما بارها گفته اند که طالبان اصلاح شدنی نیستند و جامعه جهانی بجای تلاش جهت مذاکره با این گروه به امید اصلاحات، در جهت سرنگونی رژیم این گروه برنامه ریزی کنند.
روز گذشته، چهارشنبه ۱۰ اسد/ مرداد، نیز شماری از فعالان حقوق زن در لندن گردهم آمدند تا در مورد وضعیت بد زنان افغانستان زیر سلطه طالبان گفتوگو کرده و از سازمان ملل و جامعه جهانی بخواهند که به جستجوی راههای بیرون رفت باشند.
امید بسیار اندکی وجود دارد که تلاشها و فشارهای جهانی و بینالمللی گروه طالبان را وادار به باز کردن دروازههای مکتبها کند. در مقابل بسیاریها به این باور اند که طالبان حتا به قیمت سرنگونی رژیم شان، تن به باز کردن دروازهای مکتب و دانشگاهها به روی دختران نخواهند داد.
طالبان بارها زنان معترض به بسته ماندن مکاتب دخترانه را بازداشت و لت و کوب کرده و گزارش هایی از تجاوز بر زنان در زندانهای طالبان نیز نشر شده است.
