جان اچکزی وزیر اطلاعات ایالت بلوچستان پاکستان، گزارشهای منتشرشده درباره کشته شدن بازیکنان کریکت در شهرستان/ولسوالی ارگون ولایت پکتیکا را رد کرده و آنها را بخشی از «پروپاگاندای رسانهای طالبان» دانست.
آقای اچکزی امروز، شنبه، ۲۶ میزان/مهر، در صفحه اکس خود نوشت که هیچیک از قربانیان این حمله بازیکن حرفهای یا عضو تیمهای ملی و داخلی کریکت افغانستان نبودهاند.
او همچنین ادعا کرد که نامهای منتشرشده از سوی طالبان برای مردم و بورد کریکت افغانستان ناشناختهاند و هیچ رکورد رسمی از فعالیت ورزشی این افراد وجود ندارد.
اچکزی افزود: «اگر واقعاً کریکتباز بودند، چرا در پایگاههای نظامی تحت کنترل طالبان، در اتاقهای پر از سلاح و مواد انفجاری حضور داشتند؟ آنجا نه میدان ورزشی وجود دارد، نه باشگاه و نه حتی یک توپ کریکت.»
او همچنین با اشاره به تصاویر منتشرشده از محل حمله گفت: «در ویدیوها نه تجهیزات کریکت دیده میشود و نه میدان؛ بلکه این همان اتاقی بود که جنگجویان حافظ گل بهادر (فرمانده تیتیپی) برای تمرین و جلسات خود استفاده میکردند.»
این مقام حکومت محلی پاکستان گزارشهای طالبان را «ساختگی» خواند و گفت: «این بیانیه دروغین توسط شاخههای رسانهای طالبان تهیه و در شبکههای اجتماعی هندی منتشر شد تا توجه از پایگاههای مخفی تیتیپی و فعالیتهای ضدپاکستان در افغانستان منحرف شود.»
این ادعا از سوی وزیر اطلاعات بلوچستان پاکستان، در حالی مطرح میشود که سخنگوی طالبان و بورد کریکت افغانستان از کشته شدن چند بازیکن کریکت، در پی حمله هوایی ارتش پاکستان به شهرستان ارگون ولایت پکتیکا خبر داده و آن را محکوم کردند.
بر بنیاد اعلامیه رسمی بورد کریکت افغانستان، در حمله شامگاه جمعه، «کبیر»، «صبغتالله» و «هارون» از کرکتبازان محلی کشته شدند.
بورد کریکت افغانستان، این رویداد را «ضایعهای بزرگ برای جامعه ورزشی کشور» توصیف کرد و ضمن ابراز همدردی با خانوادههای داغدار، تصمیم خود را برای انصراف از مسابقات سه جانبه که در ماه نوامبر با حضور تیم پاکستان برگزار میشود، به نشانهای احترام به قربانیان اعلام کرد.
راشد خان، کاپیتان تیم ملی کرکت افغانستان، این حمله را «غیراخلاقی و بیرحمانه» خوانده و تأکید کرده است که از دست رفتن جان جوانانی با رؤیاهای ورزشی بزرگ، نباید بیپاسخ بماند.
برخی از فعالان مدنی و سیاسی افغانستان از اردوگاه مخالفان طالبان و از میان اقوام غیرپشتون، در تبصرههایی که در رسانههای اجتماعی پیرامون ادعای کشته شدن بازیکنان کرکت داشتهاند، طالبان را به تلاش برای تحریک پشتونها و بسیج آنان علیه پاکستان متهم کردهاند.
آنان میگویند که بازی کرکت در افغانستان بیشتر مورد علاقه پشتونها است و حکومتهای پشتونی(به شمول طالبان) در یک رویکرد تبعیضآمیز و برخوردار از انگیزههای قومی، هزینههای هنگفتی را صرف رشد کرکت در کشور میکنند. با توجه به این موضوع و با در نظرداشت محبوبیت بازیکنان این رشته ورزشی در میان پشتونها، حمله پاکستان به ورزشکاران این رشته میتواند بیشتر موجب خشم و تحریک احساسات پشتونها شود.