پیدا شدن جسد حلق آویز شده یک آموزگار در جوزجان
منابع محلی در ولایت شمالی جوزجان به رسانه‌ها گفته‌اند که جسد حلق آویز شده یک آموزگار در شهر شبرغان مرکز این ولایت پیدا شده است.
به گفته منابع، این آموزگار الله‌نظر نام داشته و باشنده اصلی شهرستان/ولسوالی«خواجه دوکوه» این ولایت بوده است.
منابع افزوده‌اند، که جسد این آموزگار روز جمعه،۱۷اسد/مرداد، از روستای«عیدمحله» از توابع شهر شبرغان مرکز ولایت جوزجان پیدا شده است.
تاکنون انگیزه به دار آویخته شدن این آموزگار مشخص نشده و مقام‌های محلی طالبان هم در این باره اظهار نظری نکرده‌اند.
بستگان این آموزگار به رسانه‌ها گفته‌اند، او با مشکلات روانی و اقتصادی مواجه نبوده که منجر به خودکشی وی گردیده باشد.
در گذشته نیز گزارش‌های متعددی از قتل‌های مرموز با انگیزه‌ها و دلایل نامشخص در نقاط مختلف کشور نشر شده است.
سازمان حمایت از رسانه‌ها کارزار جلوگیری از اخراج خبرنگاران از ایران و پاکستان برگزار کرد
سازمان حمایت از رسانه‌ها اعلام کرده که کارزاری را برای پشتیبانی از خبرنگاران افغانستان مقیم ایران و پاکستان، و جلوگیری از اخراج آنان آغاز کرده است.
این نهاد هدف از این اقدام را توقف اخراج اجباری و جلب توجه جامعه جهانی و تسریع روند انتقال این خبرنگاران به کشورهای امن عنوان کرده است.
سازمان حمایت از رسانه‌ها امروز یکشنبه، ۱۹ اسد/تیر، از کاربران شبکه‌های اجتماعی خواسته است تا با استفاده از هشتگ‌های مشخصی که معرفی کرده به این کارزار بپیوندند.
این کارزار بر سه پیام اصلی تأکید دارد: «نه به اخراج خبرنگاران از پاکستان و ایران»، «روند انتقال خبرنگاران به کشورهای امن را تسریع دهید» و «خبرنگار بودن جرم نیست.»
این سازمان حامی خبرنگاران روز گذشته نیر با انتشار بیاینه‌ای خواستار توقف روند اخراج خبرنگاران افغانستان از ایران و پاکستان شد.
این نهاد اعلام کرد که هیأت رهبری آن، در هفدهم اسد/مرداد، در یک نشست آنلاین با خبرنگاران مقیم این کشورها، به بررسی مشکلات و چالش‌های آنان پرداخته است.
در این نشست، خبرنگاران شرکت‌کننده به مشکلاتی از جمله عدم تمدید ویزا، بی‌اعتباری نامه‌های رسمی سفارت‌خانه‌ها و نهادهای بین‌المللی نزد پولیس، تشدید فشارها و محدودیت‌های امنیتی، و شرایط دشوار اقتصادی و حقوقی اشاره کردند.
بر اساس گفته‌های این سازمان، پیشنهادات مطرح‌شده شامل تعهد مالی نهادهای بین‌المللی برای استخدام وکلای مدافع، هماهنگی با مقامات پاکستان و ایران به منظور حمایت از خبرنگاران، ایجاد صندوق حمایتی ویژه، صدور کارت شناسایی معتبر، برگزاری دوره‌های آموزشی تخصصی، و راه‌اندازی کارزار دادخواهی آنلاین بوده است.
با برگشت دوباره طالبان به قدرت، بسیاری از خبرنگاران و روزنامه‌نگاران افغانستان به کشورهای ایران و پاکستان و از آنجا به کشورهای سومی رفتند. در این اواخر و با تشدید روند اخراج مهاجران افغانستان از این دو کشور، نگرانی‌ها در مورد اخراج خبرنگاران افزایش یافته است.
بسیاری از خبرنگاران در صورت برگشت به افغانستان با زندان و شکنجه از سوی طالبان مواجه می‌شوند.
کانادا از اخراج مهاجران افغانستان در تاجیکستان ابراز نگرانی کرد
اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا در بیانیه‌ای گفته است که «عمیقاً نگران گزارش‌های اخراج مهاجران افغانستان توسط تاجیکستان» است.
گفته می‌شود که حدود ۳۰۰۰ مهاجران افغانستان در تاجیکستان تحت حمایت مالی کانادا منتظر بررسی پرونده‌های پناهندگی خود هستند و با دستور اخراج از سوی دولت تاجیکستان روبرو شده‌اند.
شبکه خبری سی بی سی، گزارش داده که شماری از مهاجران افغانستان مقیم تاجیکستان که به کانادا درخواست پناهندگی داده‌اند، در خطر بازگرداندن اجباری به افغانستان قرار دارد. آنان از کانادا خواسته‌اند که روند حمایت مالی و پرونده مهاجرتی شان را تسریع کند تا از خطربازگشت به افغانستان در امان بمانند.
رفیع فردوس، یکی از اعضای شورای افغانستان-کانادا، با اشاره به وضعیت مهاجران افغانستان در تاجیکستان خواستار اولویت دادن به پرونده‌های آنان شده است.
در گزارش سی بی سی به نقل از هلن تیبو، دانشیار علوم سیاسی در دانشگاه نظربایف در قزاقستان آمده که ممکن است تصمیم تاجیکستان برای بازگرداندن پناهندگان افغانستان، تحت تأثیر فشارهای سیاسی و اقتصادی منطقه‌ای و الگوبرداری از سیاست‌های کشورهای دیگر باشد.
او گفته است که تاجیکستان ممکن است از روسیه که طالبان را به عنوان حاکمان مشروع افغانستان به رسمیت شناخته است، پیروی کند.
وی افزوده است: «هر زمان که روسیه کاری انجام می‌دهد، تاجیکستان یکی از اولین کشورهای آسیای مرکزی است که از آن پیروی می‌کند.»
بسیاری از مهاجران افغانستان مقیم تاجیکستان از میان مخالفان طالبان هستند.
تاجیکستان با سقوط جمهوریت در افغانستان مرزهایش بر روی افغانستان را بست و تعداد اندکی از شهروندان افغانستان توانستند به این کشور بروند.
در این اواخر، کشورهای ایران و پاکستان دو همسایه غربی و جنوبی افغانستان نیز روند اخراج مهاجران افغانستان را تشدید کرده که با نگرانی‌های جدی نهادهای مدافع حقوق بشر مواجه شده است.
طبق گزارش سازمان ملل، بیش از دو میلیون مهاجر افغانستان در چهار ماه اخیر از ایران و پاکستان اخراج شده‌اند و به صف بیکاران و گرسنگان در افغانستان پیوسته‌اند.
نهادهای امدادرسان هشدار داده‌اند که اخراج گسترده مهاجران افغانستان، موجب تشدید بحران بشری در این کشور شده است و ظرفیت نهادهای کمک کننده، برای رسیدگی به نیازمندان به شدت کاهش یافته است.
طالبان به عنوان مدعیان حاکمیت در افغانستان، تا کنون هیچ طرح و برنامه‌ای برای رسیدگی به مشکلات مهاجران برگشت کننده، جلوگیری از مهاجرت و تامین معیشت شهروان افغانستان ارایه نکرده‌اند.
تهدیدهای طالبان، بیکاری و گرسنگی شدید از عوامل درشت مهاجرت شهروندان افغانستان به شمار می‌روند.
سازمان ملل از کمبود مسکن به بازگشتکنندگان خبر داد
استفانی لوز، رییس برنامه اسکان بشر سازمان ملل در افغانستان، گفته که بسیاری از مهاجران بازگشتکنندگان به افغانستان جایی برای زندگی کردن ندارند.
خانم لوز این اظهارات را روز شنبه، ۱۸اسد/مرداد، در یک نشست خبری در ژنیوا مطرح کرده و گفته است که میلیون‌ها تن از کشورهای ایران و پاکستان، به صورت اجباری یا داوطلبانه به افغانستان بازگشته‌اند.
او گفته که چالش اصلی فراتر از بازگشت، ادغام مجدد افرادی است که خانه، دارایی و امید خود را از دست داده‌اند.
این مقام سازمان ملل در ادامه افزوده است که ۶۰ درصد بازگشت کنندگان افرادی هستند که زیر سن ۱۸قرار دارند که پیوند اجتماعی و یا شبکه حمایتی ندارند.
وی اضافه کرده که بحران انسانی جاری در افغانستان«نیازمند رویکردی منسجم، ساختاری و متناسب با شرایط محلی است و نباید وضعیت مردم افغانستان، به‌ویژه زنان و دختران، نادیده گرفته شود.»
براساس آمار سازمان بین‌المللی مهاجرت، از سپتامبر ۲۰۲۳ میلادی تا اکنون بیش از چهار میلیون مهاجر از ایران و پاکستان به افغانستان بازگشته‌اند که بیش از یک میلیون تن تنها در سال ۲۰۲۵ میلادی وارد افغانستان شده‌اند.
چند روز پیش کمیسار عالی سازمان ملل در امور پناهندگان گفت که بازگشت گسترده مهاجران افغانستان در سال جاری از کشورهای همسایه، فشار زیادی بر خدمات اساسی، مسکن و معیشت وارد کرده و بحران انسانی وخیم در افغانستان را بد‌تر کرده است.
در کم‌تر از یکسال گذشته ایران و پاکستان روند اخراج مهاجران را چندین برابر افزایش داده‌اند و روزانه هزاران مهاجر را به افغانستان اخراج می‌کند.
طالبان تا کنون هیچ طرح و برنامه‌ای برای رفع چالش‌های مهاجرت و برگشت کنندگان ارایه نکرده‌اند.
اذعان طالبان به حذف«قوانین بشری» در افغانستان
ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی طالبان گفته که «چند قانون بشری» در دوره حکومت قبلی به قوانین افغانستان اضافه شده بود، که از سوی این گروه حذف شده است.
وی مدعی شده که اکنون در کشور خلای قانونی وجود ندارد و با فراهم شدن زمینه تدوین قانون اساسی این کار انجام خواهد شد.
با برگشت طالبان به قدرت تمامی قوانین مدنی که با رویکرد بشردوستانه و در حمایت از حقوق اساسی شهروندان افغانستان به ویژه زنان و اقلیت‌های مذهبی در دوره جمهوریت از سوی پارلمان منتخب تدوین شده بود، ملغا گردید و اکنون فرامین و دساتیر نوشته و نانوشته ملاهبت‌الله رهبر این گروه بجای قوانین مدنی مدون اجرا می‌شود.
ناظران می‌گویند که اکنون افغانستان با خلای جدی قانون و قانونیت مواجه است و در رژیم طالبان به استثنای چند مورد، شامل قانون امر به معروف، که طالبان در آن به وضع قوانین خودساخته پرداختند، در دیگر زمینه‌ها خلای جدی قانون محسوس است و شهروندان نمی‌دانند که چه مسوولیت و حقوقی در زیر سیطره طالبان دارند.
اما تا کنون طالبان به صورت واضح از حذف قوانین بشری در افغانستان سخن نگفته بودند. براین اساس، اظهارات اخیر سخنگوی طالبان می‌تواند تایید آنچیزی پنداشته شود که کارشناسان و آگاهان امور حقوق طالبان را متهم می‌کنند. حذف قوانین بشری، به این معناست که حمایت‌های حقوقی از شهروندان از میان برداشته شده است.
در چهار سال اخیر، نهادهای ناظر بین‌المللی پیوسته از نقض گسترده حقوق بشر و حقوق زنان در افغانستان توسط طالبان گزارش داده‌اند و گزارشگر حقوق بشر سازمان ملل این گروه را متهم به ارتکاب جنایت علیه بشریت نموده است.
اخیراً رهبر طالبان و قاضی‌القضات این گروه از سوی دادگاه بین‌المللی کیفری به اتهام ارتکاب جنایت علیه بشریت حکم بازداشت دریافت کردند.
در رژیم طالبان بیش از چهار میلیون دختر و زن از رفتن به مکتب و دانشگاه محروم شده‌اند که از نظر کارشناسان حقوق، نقض جدی و سیستماتیک حقوق بشر دانسته می‌شود.
طالبان مدعی‌اند که قوانین خود را بر مبنای شریعت می‌سازند اما بسیاری از علمای دینی، مبانی شرعی فرامین و دساتیر طالبان را زیر سوال برده، می‌گویند که رهبران این گروه افکار بدوی و قبیله‌ای خود را تحت عنوان شریعت به منصه اجرا می‌گذارند که باعث بدنامی شریعت و دوری مردم از آن می‌گردد.
طالبان دو جوان را در بادغیس تیرباران کردند
منابع محلی در ولایت غربی بادغیس به رسانه‌ها گفته‌اند که طالبان در قلعه‌نو مرکز این ولایت و شهرستان/ولسوالی قادس دو جوان را تیرباران کرده‌اند.
طبق گزارش رسانه‌ها، طالبان شنبه‌شب، ۱۸ اسد/مرداد، یک جوان را در شهر قلعه‌نو، مرکز ولایت بادغیس تیرباران کرده‌اند.
دلیل تیرباران شدن این جوان تا کنون مشخص نشده است.
چند ساعت پیش‌تر از آن، نیز از ولایت بادغیس منابع محلی گزارش دادند که طالبان یک جوان دیگر را شهرستان قادس به اتهام عضویت در داعش تیرباران کردند.
براساس گزارش‌ها، این جوان از اعضای طالبان بوده که به اتهام عضویت در داعش کشته شده است.
طالبان حضور داعش در افغانستان را انکار می‌کنند اما هر از گاهی از هدف قرار دادن افرادی به اتهام عضویت در داعش خبر می‌دهند.
ناظران می‌گویند که تفکیک داعش و طالب دشوار است و بسیاری از اعضای طالبان بالقوه داعشی هستند و می‌توانند تحت عواملی مختلف چهره بدل کرده و داعشی شوند.
تیرباران شدن افراد از سوی طالبان نیز از گزارش‌های عادی و روزمره در افغانستان که طالبان توضیحی در باره آن ارایه نمی‌کنند. منابع آگاه می‌گویند که افراد طالبان به سادگی و با دلایل بی‌اساس و غیرقابل اثبات، شهروندان را هدف تیراندازی قرار می‌دهند و مرجعی برای رسیدگی به شکایات مردم وجود ندارد.
دو کودک در خوست خودکشی کردند
منابع محلی در ولایت جنوب شرقی خوست به رسانه‌ها گفته‌اند که دو کودک در دو رویداد جداگانه در این ولایت دست به خودکشی زده و به زندگی خود پایان داده‌اند.
به گفته منابع، یک دختر ۱۵ساله و یک پسر۱۳ساله که باشندگان اصلی روستاهای«سیدخیل» و «میته خان» از توابع شهرستان/ولسوالی‌های«دوه منده» و«اسماعیل خیل»این ولایت بوده‌اند، در دو رویداد جداگانه دست به خودکشی زده و به زندگی خود پایان داده‌اند.
عامل این خودکشی‌ها فشارهای اقتصادی و خشونت‌های خانوادگی عنوان شده است.
اخیراً آمارخودکشی‌ها به گونه بی‌پیشینه‌ای در افغانستان افزایش یافته که در بیش‌ترین موارد، قربانیان آن زنان و دختران‌اند. عامل خودکشی‌ها نیز گسترش فقر و بیکاری و افزایش خشونت دانسته می‌شود.
گزارش رویترز که انکار طالبان از بازداشت محمود شاه حبیبی را تکذیب می‌کند
خبرگزاری رویترز در گزارشی گفته که محمود شاه حبیبی، رییس پیشین اداره هوانوردی افغانستان، که شهروندی امریکا را نیز دارد، توسط استخبارات طالبان بازداشت شده است. سخنگوی طالبان اخیراً بازداشت حبیبی را انکار کرده بود.
براساس گزارش رویترز، طالبان هنگام بازداشت آقای حبیبی دروازه‌ی آپارتمان او را در کابل نیز شکستانده و لپ‌تاپ و مدارک وی را ضبط کرده‌اند.
محمود شاه حبیبی سه سال پیش ناپدید شد و خانواده او گفتند که از سوی طالبان بازداشت شده است. اتهامی که به آقای حبیبی وارد شده، همکاری با امریکایی‌ها در زمینه شناسایی محل اختفای ایمن‌الظواهری رهبر سازمان تروریستی القاعده است. اطلاعاتی که منجر به کشته شدن رهبر القاعده در حمله پهپادی امریکا در کابل گردید.
رویترز در گزارش اخیر خود گفته که ادعای طالبان با روایت‌های شاهدان و سایر شواهد، از جمله داده‌های ضبط‌شده از تلفن همراه حبیبی که توسط یک مقام برحال و یک مقام سابق امریکایی آشنا به موضوع به رویترز شرح داده شده، در تضاد است.
رویترز افزوده که مصاحبه‌ها با یک مقام فعلی و یک مقام سابق امریکایی که از پرونده حبیبی مطلع اند، نشان می‌دهد که طالبان احتمالا حبیبی را به این دلیل بازداشت کرده‌اند که سازمان جاسوسی امریکا (سیا) به شرکتی که او در آن کار می‌کرده نفوذ کرده بود.
حبیبی در یک شرکت خصوصی موسوم به (ای‌آرایکس) که دفتر مرکزی آن در ویرجینیا مستقر است، کار می‌کرد. به‌نوشته‌ی رویترز، این شرکت که در زمینه‌ی ارتباطات کار می‌کند، قراردادی برای نصب دکل‌های تلفن همراه در اطراف کابل داشت.
منابع گفته‌اند که سازمان سیا به یکی از دوربین‌های امنیتی این شرکت دسترسی پیدا کرده و این امر به شناسایی ایمن الظواهری، رهبر القاعده، در کابل کمک کرده است.
بازداشت حبیبی ۱۰ روز پس از آن صورت گرفت که الظواهری، آخرین نفر از طراحان اصلی حمله‌ی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ به ایالات متحده، در یک حمله‌ی پهپادی امریکا در مهمان‌خانه‌ای در کابل کشته شد.
در آن زمان، مقام‌های امریکایی به خبرنگاران اطلاع دادند که این یک عملیات سیا بوده است.
منابع امریکایی به رویترز گفته‌اند که حبیبی از نقشه سیا بی‌اطلاع بوده و پس از بازگشت از یک سفر کاری از دبی به کابل، بی‌خبر از خطری که در آن قرار داشت، به اشتباه بازداشت شده است.
سازمان سیا، طالبان، کاخ سفید و کارفرمای حبیبی، شرکت ارتباطات ای‌آرایکس به درخواست‌های دقیق برای اظهارنظر در مورد این خبر پاسخ ندادند.
ای‌آرایکس پیش از این گفته بود که نه این شرکت و نه شرکت‌های تابعه آن در حمله به الظواهری نقشی نداشته‌اند.
