سه سال بعد؛ مردم همچنان به ترک وطن فکر میکنند
نگینه(نام مستعار)باشنده ولایت کاپیسا است که پیش از آمدن طالبان، دانشجوی سال دوم دانشکده حقوق وعلوم سیاسی دانشگاه البیرونی بود. نگینه میگوید که مثل یک زندانی درکنج خانه زندگی میکند. او میافزاید:«نمیتوانم ظلم و سیاهی را تا آخرعمر تحمل کنم.» نگینه ادامه میدهد:«به عنوان یک انسان نمیتوانم زیر سلطه طالبان زندگی کنم و به عنوان یک زن زندگی ناممکن نیست.» وی در ادامه میگوید:« باتمام توان تلاش میکنم راهی برای خارج شدن از کشور پیداکنم.»
اسد سیاه از شمالی تا مزار!
اینبار طالبان با عقده مندی تمام به این ولایت هجوم برده و در اولین اقدام بیش از یکهزاروپنجصد تن از افراد دهکده منطقه قزلآباد را که همه هزاره و شیعه بودند و در سر راه نیروهای اشغالگر قرار داشتند، با بیرحمی قتل عام کردند.
یکتن از شاهدان که با پای پیاده از این دهکده گذشته بود، در صحبتی با من گفت:«منطقه را تعفن زیادی فرا گرفته بود، حیوانات این دهکده بعد از اینکه علوفه شان تمام شد، همه در طویله ها جان داده بودند.»
براون در نامهای به بلینکن: کمکها به افغانستان را قطع کن!
رسانههای امریکایی گزارش دادهاند که پس از نشر گزارش بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان-سیگار، که ازاحتمال دسترسی طالبان به کمکهای ایالات متحده، یادآور شد، انتونتی بلینکن وزیر خارجه امریکا از سوی سناتوران امریکایی زیر فشار قرار گرفته که کمکها به افغانستان را تا زمان مشخص شدن این موضوع متوقف کند.
سیگار در گزارش اخیرش گفت که ایالات متحده از اگست ۲۰۲۱ تا کنون ۲۰ میلیارد و ۷۱۰ میلیون دالر برای کمک به افغانستان و پناهجویان این کشور هزینه کرده است.
ترکیه به شاکیان علیه اسراییل در دادگاه پیوست
ترکیه روزگذشته، چهارشنبه ۱۷ اسد/مرداد، رسماً درخواستی را به دادگاه بین المللی هاگ ارایه کرد و از این دادگاه خواست که در مورد آنچه «نسل کشی» جاری از سوی اسرائیل در غزه خوانده شده پایان دهد.
هاکان فیدان وزیر امور خارجه ترکیه، روزگذشته در شبکه ایکس خود نوشت که جامعه بین المللی باید اقدامات لازم را برای توقف آنچه او «نسل کشی» در غزه خواند انجام دهد و فشار لازم را بر اسرائیل و حامیان او وارد کند.
«خونخواهی» ایران از طالبان؛ طالبان ترتیب اثر خواهند داد؟!
روابط ایران و طالبان در نزدیک به سی سال اخیر دارای فراز و فرودهای زیادی بوده است. بعد از رویداد ۱۷ اسد/خرداد، ایران تا مرز درگیری نظامی با طالبان پیش رفت و نیروهای رزمی خویش را به مرز افغانستان فرستاد که میتوانست به یک درگیری جدی نظامی منتهی شود. پس از آن ایران، به حمایت از نیروهای جبهه مقاومت ملی به رهبری احمدشاه مسعود پرداخت و تا سقوط حکومت اول طالبان در کنار مخالفان نظامی طالبان قرار داشت.
