خبرگزاری پورانا نوشته‌های برتر پیرامون مسائل مهم سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و…را از صفحات اجتماعی گزینش و در بخش “نظرها” به نشر می‌رساند. مسوولیت نوشته‌ها بدوش نویسندگان است.
………………………………………………………………
دومین نشست اندیشمندان افغانستان/خراسان، ایران و روسیه که از طرف دانشگاه علامه طباطبایی، انجمن علمی مطالعات صلح ایران، مرکز مطالعات علمی – تحلیلی علوم روسیه، مؤسسه تحقیقات صلح و توسعه کابل در تهران برگزار شد.
طبق معمول محفل با تلاوت از آیات کلام الهی آغاز و سپس رئیس دانشگاه علامه طباطبایی، معاون وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران، رئیس فرهنگستان علوم روسیه، محمدرضا بهرامی رئیس مرکز مطالعات آسیای جنوبی وزارت خارجه ایران و… صحبت کردند.
مسئله‌ای اصلی «چشم‌انداز امنیت منطقه‌ای» بود.
از آغاز محفل به‌وضوح می‌شد اختلافات دیدگاه و تفاوت روایت‌ها را نسبت به افغانستان مشاهده کرد.
نگاه دوستان ایرانی، نگاه توأم با ترس و امید بود.
نبود انسجام و عدم هم پذیری و نبود گروه مخالف تأثیرگذار، یکی دیگر از مسائلی بود که در این نشست از آن یادآوری شد.
اما روایت روس‌ها، از مسائل افغانستان کاملاً یک روایت جانب‌دارانه و گمراه‌کننده بود. آنها بیشتر بر مسائل اقتصادی و ترانسپورت و بندهای آب تأکید داشتند و اوضاع افغانستان را کاملاً عادی گزارش می‌دادند.
از روایت رئیس آکادمی علوم روسیه و سایر اندیشمندان روسی می‌شد فهمید که چقدر روس‌ها نسبت بافت اجتماعی و قومی افغانستان در خلأی معلوماتی قرار داشته‌اند.
روایت آکادمی علوم روسیه را می‌شد از نوع روایت خلیل زاد و کابل اف نسبت سایر اقوام افغانستان دانست و تفسیر کرد.
مسئله‌ای که در طولانی‌مدت برای تاجیکان بسیار نگران‌کننده است.
هرچند در فرصتی که مساعد شد با نمایندگان آکادمی روسیه صحبت کردیم و روایت آنها را از بافت اجتماعی افغانستان نادرست خواندیم و ریشهٔ مشکلات این کشور را مسئله قومی مطرح کردیم.
این نشست یک مسئله بنیادین را لااقل برای من روشن ساخت: بزرگان جامعه تاجیک به شکل علمی و آکادمیک هیچ‌گونه سرمایه‌گذاری معنوی و راهبردی برای منافع مردمشان در منطقه و فرامنطقه انجام نداده‌اند.
اتاق فکر کشورهای منطقه مملو از اقوام دیگرند؛ اما تاجیکان به‌شدت به حاشیه رانده شده‌اند.
جهان سیاست؛ جهان دادوستد است.
منافع خود را در هماهنگی با منافع دیگران پیشاپیش گره بزنید؛ والا رقیبان شما گره خواهند زد و شما از معادلات بازی با تمام اشکال کنار گذاشته خواهید شد؛ همان اتفاقی که امروز برای جامعه تاجیک افتاده است.
بزرگان جامعه تاجیک نباید بیش از این منافع جمعی را فدای منافع فردی کنند. وضعیت جامعه تاجیک در تمام ابعاد در گودال تاریخ سقوط کرده است.
دیگر هیچ‌گونه زمان برای ازدست‌دادن نیست.
بیداری، گذشت و بسیج همگانی می‌تواند شاه‌کلید عبور از این فاجعه کنونی باشد.
حافظ وظیفه تو گفتن است و بس.
……………………………………………………………
نویسنده: اولیا جلالی، دانشجوی دکترای علوم سیاسی
برگرفته شده از: صفحه فیسبوک اولیا جلالی
