در حالی که سازمان بینالمللی مهاجرت اعلام کرده که در سه ماه اخیر سال ۲۰۲۴ حدود یک میلیون مهاجر افغانستان از ایران و پاکستان وارد کشور شان شدهاند، شورای پناهندگان ناروی گفته است که افغانستان برای برگشت مهاجران آماده نیست.
سازمان بینالمللی مهاجرت گفته است که در این سه ماه اخیر سال ۲۰۲۴ میلادی ۶۰۲ هزار و ۳۸۴ نفر از ایران و ۳۸۰ هزار و ۶۷۱ نفر از پاکستان وارد افغانستان شدهاند.
در این مدت، براساس گزارش سازمان بینالمللی مهاجرت، ۷۴۰ هزار و ۳۵۶ نفر از افغانستان به ایران و پاکستان رفتهاند.
طبق گزارش این نهاد، در این مدت ۳۴۰ هزار و ۷۴۱ نفر از افغانستان به ایران و ۳۹۹ هزار و ۶۱۵ نفر از افغانستان به پاکستان رفتهاند.
فقر، بیماری و دوری از خانوادهها از دلایل مهاجرت شهروندان افغانستان به ایران و پاکستان عنوان شده است.
به گفته این سازمان، از ابتدای سال ۲۰۲۴ تا آخر این سال میزان خروج شهروندان افغانستان از ایران نسبت به ورود آنان بهصورت پیوسته بیشتر بوده است.
سازمان بینالمللی مهاجرت افزوده که پاکستان نیز همانند ایران تلاشها برای اخراج مهاجران را آغاز کرد، اما میزان ورود و خروج شهروندان افغانستان از این کشور تا حدودی توازن داشته است.
طبق گزارش سازمان مهاجرت، از آغاز سال ۲۰۲۴ تا پایان این سال، سه میلیون و ۳۸۶ هزار و ۴۶۱ نفر از ایران و پاکستان وارد افغانستان شدهاند و دو میلیون و ۴۶۹ هزار و ۲۹۹ نفر از افغانستان به این دو کشور رفتهاند.
این در حالی است که یان ایگلند، دبیر شورای پناهندگان ناروی در جریان سفر به افغانستان هشدار داده است که این کشور پس از دههها درگیری، سقوط اقتصادی و شوکهای اقلیمی ویرانگر، برای پذیرش میلیونها نفر در معرض خطر اخراج از کشورهای همسایه آماده نیست.
این مقام ناروی در بیانیهای که به رسانهها فرستاده، گفته است که بسیاری از شهروندان آسیبپذیری که قبلا از ایران بازگشتهاند، احساس میکنند که در یک برزخ پایدار زندگی میکنند.
او گفته است: «آنان افغانستان را در جستوجوی یک زندگی بهتر و امنتر ترک کردند و اکنون با آیندهای مبهم در افغانستان باز میگردند، جایی که با همان بیکاری، گرسنگی و نقض حقوق بشر مواجه میشوند که در وهلهی اول باعث ترک وطنشان شده است.»
یان ایگلند گفت که خانوادههای فقیر و آواره بهای سنگینی را برای فقدان راهحلهای واقعی و بادوام برای کمک به آوارگان و پناهندگان گرفتار در یک بحران انسانی در حال تشدید در افغانستان و کشورهای میزبان میپردازند.
او از دیدار با مقامهای طالبان در خصوص مشکلات مهاجران برگشتت کننده خبر داده و افزوده است:«در جریان دیدارم، من همچنین محدودیتهای شدید حقوق اساسی زنان و دختران در افغانستان را که اکنون از شرکت در تحصیل، اشتغال و زندگی عمومی محدود شدهاند، مطرح کردم.»
وی با بیان اینکه کمکهای بشردوستانه به افغانستان در حال کاهش است و این کشور در یکی از بدترین بحرانهای بشردوستانه در جهان گرفتار است، از جامعه جهانی خواسته است که کمکهای بشردوستانه به افغانستان را افزایش دهند.
به گفته وی، در سال ۲۰۲۲، هفتاد و شش درصد نیازهای بشردوستانه افغانستان از سوی جامعه جهانی تامین شد اما در سال ۲۰۲۴ تنها ۴۴.۹ درصد نیازهای بشردوستانه تامین شد که نشان دهنده کاهش چشمگیر در ارایه کمکهای بشردوستانه به افغانستان است.