برنامه جهانی غذا در افغانستان می‌گوید که بریتانیا و امریکا ۳۳۰ میلیون دالر از طریق این اداره به مردم افغانستان کمک می‌کند.
این اداره روزگذشته در بیانیه‌ای اعلام کرد که ۲۸۰ میلیون دالر از جانب امریکا برای تامین هزنیه‌های برنامه پیشگیری از سوء تغذیه و نجات جان انسان ها کمک شده است.
هم‌چنین دراعلامیه برنامه جهانی غذا، از کمک۴۰ میلیون پوندی بریتانیا که معادل ۵۰ میلیون دالر امریکایی می شود، نیز خبرداده شده که به گفته این اداره قرار است این مبلغ از سوی اداره منافع مشترک و انکشاف خارجی بریتانیا به برنامه جهانی غذا تحویل داده شود.
در اعلامیه آمده که از محل کمک بریتانیا قرار است به تعداد یک میلیون و ۲۰۰ تن در افغانستان بگونه مستقیم کمک های غذایی عاجل دریافت خواهند کرد.
در ادامه اعلامیه برنامه جهانی غذا تصریح شده که فراهم سازی زمینه جلوگیری از سوءتغذیه برای ۱۵۰،۰۰۰ کودک و۱۴۰،۰۰۰ زن حامله و شیرده در دستور کار این اداره قرار دارد.
برنامه جهانی غذا در افغانستان، هم‌چنین از«انعطاف‌پذیر نمودن» برنامه‌های این اداره در افغانستان سخن گفته و آن را این‌گونه توضیح داده است:«هدف این است که به شاک‌های ناشی از تغیر اقلیم مانند خشک‌سالی و سیلاب‌ها که در گسترش گرسنگی نقش دارد، ازطریق ابتکار کمک مواد غذایی درمقابل ایجاد سرمایه های عامه (FFA) جواب دهد.» درادامه توضیحات برنامه جهانی غذا آمده که«اشتراک کننده گان با کارکردن درپروژه های شش ماهه بسطح جامعه مانند کانال های آبیاری و دیوارهای استنادی که تمامی روستاها و جوامع از آن بهرمند می‌شوند کمک مواد غذایی بدست می آورند.»
برنامه جهانی غذا هم‌چنین تصریح کرده که «از طریق توزیع بذرها و تجهیزات هوشمند اقلیمی، ایجاد باغچه‌های خانگی، پروسس مواد غذایی بوسیله خشکن‌های سولری و نگهداری زنبور عسل، دهقانان کوچک را حمایت کند.»
برنامه جهانی غذا پیش از این نسبت به کمبود کمک های بشردوستانه به دلیل کاهش بودجه هشدار داده بود.
طالبان چند روز نگرانی نهادهای امداد رسان جهانی در باره وضعیت وخیم بشری در افغانستان را بیجا خوانده و این نگرانی ها را تلاش این نهاد ها برای جلب کمک ها برای منافع خود شان عنوان کردند.
این در حالی است که نگرانی جدی از دستبرد طالبان به کمک های نهادهای بین المللی در افغانستان وجود دارد. چند بار اداره بازرس ویژه وزارت خارجه امریکا برای بازسازی افغانستان-سیگار در گزارش های خود گفت که طالبان بخشی از کمک های جهانی را به خود میگیرند و دسترسی مستحقین به این کمک ها محدود است.