ریلی مور، عضو کانگرس امریکا، روز گذشته در تایید اظهارات دونالد ترامپ رییس جمهوری این کشور مبنی بر بازپس‌گیری پایگاه نظامی بگرام از طالبان، گفته که تلاش دونالد ترامپ برای بازپس‌گیری پایگاه هوایی بگرام، با توجه به منافع امنیتی ایالات متحده و تهدید فزاینده چین، «حرکت منطقی و راهبردی» است.
آقای مور افزوده که موقعیت جغرافیایی بگرام و میلیاردها دالر سرمایه‌گذاری گذشته امریکا در آن، اهمیت بازپس‌گیری این پایگاه را بیشتر می‌سازد.
او گفته است: «شکی نیست که این تصمیم کاملاً منطقی است. واقعاً تراژدی است که امروز دیگر در آن نقطه حساس چشم و گوش نداریم، با آن‌همه هزینه و جان‌هایی که برای به‌دست آوردنش صرف شد.»
دونالد ترامپ روز گذشته در یک نشست خبری با نخست وزیر بریتانیا در لندن، گفت که به‌طور فعال در پی بازگرداندن پایگاه بگرام است. او افزود: «ما آن را رایگان به طالبان دادیم. حالا در تلاشیم آن را پس بگیریم، چون آن‌ها هم چیزهایی از ما می‌خواهند. بگرام را می‌خواهیم، چون فقط یک ساعت جایی فاصله دارد که چین سلاح‌های هسته‌ای‌اش را می‌سازد.»
ریلی مور عضو کانگرس امریکا نیز با تأکید بر همین نکته، چین را «بزرگ‌ترین تهدید موجودیتی و هم‌سطح امریکا» خواند و گفت: «این موضوع باید در اولویت امریکا باشد تا بتوانیم آن را مهار کنیم. از همین رو، بازپس‌گیری بگرام از نظر من کاملاً منطقی است.»
دونالد ترامپ از زمان برگشت دوباره‌اش به کاخ سفید در اوایل سال جاری میلادی، موضوع بازپس‌گیری پایگاه نظامی بگرام را مطرح کرد اما در چند ماه اخیر او در این زمینه اظهار نظری نکرده بود. اظهارات تازه ترامپ پس ازسفر یک هیأت امریکایی به کابل صورت گرفته است.
طالبان هرچند اظهارات ترامپ را خیال‌پردازی خوانده اما گفته‌اند که ترامپ دنبال معامله است. طالبان مشخص نکرده‌اند که ترامپ دنبال چه معامله‌ای است و در این معامله خواسته‌های مشخص دو طرف کدام‌ها اند.
ناظران می‌گویند که طالبان احتمالا از امریکا تضمینی برای بقای حاکمیت شان بخواهند. اما چالش این است که تایید رسمی حاکمیت طالبان با سیاست‌هایی که این گروه در پیش گرفته برای امریکا دشوار است.
طالبان زنان را از درس و تحصیل منع کرده و به شکل گسترده حقوق بشر را نقض کرده‌اند. این گروه با تشکیل یک کابینه کاملاً تک قومی و تک‌گروهی تمامی جریان‌های سیاسی و قومی از قدرت رانده و زمینه‌های اجتماعی، سیاسی و نظامی جنگ و شورش در برابر حاکمیت خود را فراهم کرده است.
اعمال سیاست‌های سرکوبگرانه طالبان در بیشتر از چهار سال اخیر چرخه خشونت، فقر و بیکاری را تسریع کرده است.
نهادهای ناظر بین‌المللی می‌گویند که افغانستان در بدترین بحران بشری تاریخ خود قرار دارد. این وضعیت مردم را به تنگ آورده و بسیاری‌ها در افغانستان خواهان تغییر رژیم و مداخله جامعه جهانی برای بهبود وضعیت کشور شان هستند.