سخنگوی طالبان اعلام کرده که به دستور هبت‌الله ۱۰ مقام این گروه تغییر و تبدیل شده‌اند.
براساس این تغییرات، مولوی خیرالله خیرخواه از وزارت اطلاعات و فرهنگ برکنار و به‌عنوان والی میدان وردک گماشته شده و مولوی سیر احمد حقانی والی پیشین لغمان به‌جای او وزیر اطلاعات و فرهنگ تعیین شده است.
قاری محمد بختیار معاذ، والی پیشین میدان وردک، به‌عنوان والی لغمان، ملا محمد حافظ مجاهد، معاون پیشین قول‌اردوی/سپاه مرکزی ۳۱۳، به‌عنوان والی فراه و مولوی غوث‌الدین رهبر، والی پیشین فراه، به‌عنوان معاون همین قول‌اردو/سپاه تعیین شده‌اند.
قاری محمد نسیم عزت، فرمانده پیشین لوای دوم پیاده قول‌اردوی/سپاه ۲۰۵ البدر، به‌عنوان معاون والی جوزجان، شیرعلی جندالله، آمر پیشین حوزه سوم امنیتی کابل، به‌عنوان فرمانده امنیه طالبان در پکتیا، و ملا عبدالشکور بریالی، فرمانده پیشین لوای اول پیاده قول‌اردوی/سپاه ۲۰۹ الفتح، به‌عنوان فرمانده لوا دوم پیاده قول‌اردوی/سپاه ۲۰۵ البدر گماشته شده‌اند.
در جابجایی‌های تازه، مولوی نورالدین، معاون پیشین طالبان در جوزجان، به‌عنوان فرمانده لوا اول پیاده قول‌اردوی/سپاه ۲۰۹ الفتح، و مولوی محمد عمر مخلص، قوماندان پیشین امنیه طالبان در پکتیا، به‌عنوان آمر حوزه سوم امنیتی کابل تعیین شده‌اند.
طبق یک رویه سنتی و ناکارآمد اداری در افغانستان، در رژیم طالبان نیز جابجایی‌ها و تغییرات ماهوی و اساسی نیست، بلکه مقام‌ها از یک سمت به سمت دیگر گماشته می‌شوند و افراد جدید به ندرت مجال حضور در ساختار سیاسی-اداری را پیدا می‌کنند. این رویه به اعتقاد ناظران بیشتر بازتاب روابط مافیایی و فساداندود در درون یک ساختار است.
گفته می‌شود که طالبان برای استخدام کارمندان در نهادهای دولتی سه شرط اصلی تعیین کرده‌اند: پیشینه جنگ علیه دولت افغانستان و نیروهای خارجی، پیشینه تحصیلات دینی و سابقه عضویت در رژیم طالبان.
به باور آگاهان امور، بیشتر جابجایی‌ها دارای اهداف و اغراض سیاسی، قومی و شخصی است. در فرآیند جابجایی‌ها، افرادی که از نظر طالبان عناصر نامطلوب(عمدتاً کارمندان دولت پیشین و از نظر تباری غیرپشتون) شناخته می‌شوند، کنار گذاشته می‌شوند.
طالبان با برگشت دوباره شان به قدرت، اعلام کردند که اعضای کابینه شان به صورت موقت در سمت‌های تعیین شده کار می‌کنند و سپس افراد شایسته با هدف بهبود کیفیت کاری و تضمین مشارکت سیاسی و قومی جابجا خواهند شد. اما این گروه به این وعده عمل نکرده و در چهارمین سالگرد برگشت این گروه به قدرت، رهبر طالبان اعلام کرد که حالت سرپرستی به پایان رسیده است. این اعلام به اعتقاد ناظران پایان حکومت موقت و دایمی شدن ساختار موجود طالبان دانسته می‌شود.
اعضای کابینه طالبان از نظر قومی پشتون‌تبار و از نظر سیاسی متعلق به یک حلقه کوچک رهبری طالبان هستند. به همین دلیل طالبان همیشه با این خواست روبرو بوده‌اند که حکومت خود را فراگیر بسازند. مراد از حکومت فراگیر مشارکت نمایندگان سایر اقوام و گروه‌های سیاسی در ساختار حکومت بوده است. اما طالبان در برابر این خواست مقاومت کرده و افراد خاصی را که در اوایل عضویت کابینه را بدست آوردند، با اندک تغییرات در موقف‌ها حفظ کردند.
پشتون‌ها در افغانستان از نظر ترکیب جمعیتی، حدود سی درصد کل جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند اما کابینه طالبان از نظر قومی تا بیشتشر از ۹۰ درصد متشکل از پشتون‌ها است. این امر از نظر ناظران داخلی یکی از عوامل و انگیزه‌های دوام جنگ و بی‌ثباتی در افغانستان چند قومیتی دانسته می‌شود. هم اکنون اکثریت مطلق نخبگان سیاسی، نظامی و فرهنگی اقوام غیرپشتون در بیرون از کشور به سر می‌برند و طالبان نه تنها برای اقوام غیرپشتون سهم بایسته در ساختار را نمی‌دهند بلکه در صدد حذف و سرکوب نیروهای سیاسی و فرهنگی و نظامی غیرپشتون نیز بوده‌اند.
تغییر در کابینه طالبان؛ والی وزیر شد، وزیر والی شد
