خبرگزاری پورانا نوشته‌های برتر پیرامون مسائل مهم سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و…را از صفحات اجتماعی گزینش و در بخش «نظرها» به نشر می‌رساند. مسوولیت نوشته‌ها بدوش نویسندگان است.
………………………………………………………………

در حاشیه برنامه رونمایی کتاب شعر پایداری از استاد پرتو نادری با جمعی از دوستان بحثی داشتیم. یکی از رفیقان ما باور داشت که عاشقانه سرایی آفت اصلی شعر امروز ماست. من برعکس اصرار داشتم که شعر عاشقانه در کشور ما خود نوعی از شعر پایداری یا مقاومت است.
امروز که حکم رسمی دارالخلافه در باره شعر نشر شاید دیگر شکی باقی نمانده باشد که شعر عاشقانه شعر پایداری به معنای واقعی کلمه است.
به هر حال یک دو شعر عاشقانه اگر گناه‌کار نمی‌شوید بخوانید:

موی ترش وقتی که روی دوش می ریزد
در من هزاران آتش خاموش می ریزد

گلدان های خانه بر من خشم می‌گیرند
وقتی که چینی بر خم ابروش می ریزد

من دشت خشکم او صدای چشمه ساری که
از دورها می آید و در گوش می ریزد

او را که در بر می کشم انگار که آمو
کوچک شده در بین یک آغوش می ریزد

می خندد و از خنده‌هایش شیشه الکل
سر می‌رود یکباره روی هوش می ریزد
☆☆

در رگ رگم در استخوانم سوزن افتاده
در زندگی‌ام چشم‌های یک زن افتاده

از زندگی ام چشم‌هایش را نمی گیرد
چشم است یا دو گرگ در جان من افتاده

دو چشم نی، دو گرگ نی دو شعله آتش
دو شعله آتش که در یک خرمن افتاده

دو شعله نی چشمان تو سرمای پاییز و
من برگی پیش از موسم افتیدن افتاده

چشمان تو شهر مرا نا امن خواهد کرد
دو مشت خنجر در کف دو رهزن افتاده

تو با نگاه سرد می‌بینی مرا و من
حس می‌کنم قلبم میان《ترمن》افتاده

آغوش بکشا و برای من بدخشان شو
لطفن به این تنهای دور از میهن افتاده
…….
نویسنده: شریح شیون، شاعر و نویسنده
برگرفته شده از: صفحه فیسبوک شریح شیون
……….
ربط نظر با خبر:
رهبر طالبان اخیرا شعر گفتن به ویژه شعر عاشقانه را گناه خوانده و منع قرار داده است. در اعتراض به این فرمان، شعرا و نویسندگان افغانستان اقدام به سرودن و نشر شعر در شبکه‌های اجتماعی کرده‌اند.