صحرا کریمی، رییس پیشین موسسه«افغان فیلم» و از چهره‌های شناخته سینمایی در افغانستان، انتقادات تندی را از یک نشست زنان پشتون تحت عنوان«بازاندیشی در مفهوم اقلیت با مطالعه موردی زنان پشتون در افغانستان» مطرح کرده و آن را نشستی با اجندای پنهان برای سفیدنمایی طالبان خوانده است.
خانم کریمی در صفحه اکس خود در باره نشست یاد شده، می‌نویسد:«شرم بر شما زنانی که در نشست های بین‌المللی شرکت می‌کنید و می شوید دهان و زبان طالبان! شما لابیگران …طالبان؛ شما و پروژه‌های سفیدنمایی طالبان، همیشه بلاخره آشکار می شوید. شما و این اجندای قومی تان که هیچ سیری ندارید از مکیدن خون دیگران.»
به گفته خانم کریمی نشست یاد شده، به حمایت وزارت‌های امور خارجه دانمارک، ناروی، سویدن و یک نهاد حقوق بشری سویدنی برگزار شده است.
خانم کریمی از شبانه صالحی، محقق در دانشگاه اوتاوا و اسپوژمی اکبر‌زی فعال حقوق زنان به عنوان سخنرانان این نشست یاد کرده است.
رییس پشین موسسه«افغان فیلم» افزوده است:«این نشست با عنوان “بازاندیشی در مفهوم اقلیت با مطالعه موردی زنان پشتون در افغانستان” در واقع دارای تناقض‌های آشکار و اجندای پنهان است. اگر چه در ظاهر در این نشست با زبانی آکادمیک به سراغ مسئله‌ای حساس رفته‌اند، اما پر است از تناقض‌های فاحش، پاکسازی گفتمانی و بازی‌های خطرناک هویتی.»
بانو کریمی ادامه می‌دهد:«چگونه است که حالا، زنان پشتون در افغانستان به عنوان “اقلیت” بازتعریف می‌شوند، آن‌هم در بستری که قوم پشتون به طور تاریخی و ساختاری در قدرت بوده و هست؟ آیا این بازی زبانی، تنها تلاش دیگری است برای وارونه سازی روایتها و تسلط گفتمان قومیِ خاص، این‌بار با نقاب “زنانگی” و “آکادمیسم”؟!»
کریمی می‌افزاید:«شما پشتون‌ها در تمام گفتمان‌های سیاسی‌تان، سینه سپر می‌کنید و فریاد می‌زنید که اکثریت هستید؛ در تحلیل‌های کلان جمعیتی، در مباحث قومی، در تعیین ساختار دولت و قانون اساسی، هرجا لازم باشد خود را اکثریت غالب معرفی می‌کنید؛ اما حالا که پای منابع و توجه بین‌المللی و سفیدنمایی طالبان و اجندای هژمونی قومی تان وسط است، ناگهان زنان پشتون به اقلیتِ خاموش بدل می‌شوند؟! مضحک است. واقعا وقیح است. شما حتی از واژه اقلیت هم نمی‌گذرید؛ آن را به ابزار تازه‌ای برای تثبیت اجندای قوم محور خود تبدیل می‌کنید؛ در حالی که زنان هزاره، تاجیک، بلوچ، ایماق، ترکمن، ازبیک… در افغانستان ، و صدها هزار زن بی نام و نشان که هیچ صدایی ندارند، هر روز در زیر فشار دوگانه قوم، دین و دولت خُرد می‌شوند؛ هر روز و هر لحظه با فرهنگ « پشتون والی » شما مدعی اکثریت به یوغ کشیده می شوند و بعد یک دفعه این “اقلیت” را هم به یغما می برید؟!»
صحرا کریمی در ادامه این یادداشت نوشته است:«اگر درد و مساله زن در افغانستان مهم است، پس این درد را نباید مصادره کرد. نباید آن را در انحصار قوم یا قبیله‌ای خاص قرار داد و برایش ساختاری جعلی از “اقلیت بودن” ساخت، تا فقط خود شنیده شوید و دیگران همچنان در حاشیه بمانند. اگر قرار است از اقلیت سخن بگویید، از آنهایی بگویید که نه تنها در قدرت سیاسی نیستند، بلکه در هیچ گفتمان رسمی، حتی در حاشیه هم جای ندارند. و واقعا “اقلیت”هایی هستند که در چنبره عقب ماندگیِ شما مدعی اکثریت ها اسیرند.»
در ادامه این یاددداشت آمده است:«این نوع نشست‌ها و عنوان‌های عوام فریبانه نه بازاندیشی است، نه صدای زن، نه حرکت رهایی بخش. بلکه بازی دیگری است در زمین سیاست قومی؛ و تأسف بارتر اینکه از رنجِ زن افغانستان به شکل‌های مختلف سو استفاده می شود، برای اهدافی که هیچ نسبتی با عدالت و آزادی ندارند؛ و تنها در راستای سفید نمایی و تلاش در به رسمیت شناسی حاکمیت طالبان تک قومی، با اجندای بسیار مشخص پشتونیزم – طالبانیسم کردن افغانستان.»
وی می‌افزاید:« باز هم تاکید می‌کنم وقتی ادعا می‌کنید که زنان پشتون اقلیت هستند، در حالی که در تمام عرصه‌‌های دیگر خود را “اکثریت” معرفی می‌کنید، شما فقط روایت را دست کاری نمی‌کنید؛ بلکه به شکلی آگاهانه و خطرناک، ساختار ظلم را می‌پوشانید و آن را با زبانی زیباشناختی و بین‌المللی، بازسازی می‌کنید. و متاسفم که این پروژه قومی با حمایت نهادهایی انجام می‌شود که باید مدافع عدالت باشند، نه تقویت‌کننده صدای سلطه گرانی باشند که تنها لباس جدیدی بر تن کرده‌اند.»
در ادامه یادداشت آمده است:«زنان افغانستان نیازی به جعل روایت ندارند. نیازمند عدالت اند. نیازمند حقیقت اند. و هیچ حقیقتی با دروغ ساختاری و گفتمان قوم محورِ پیچیده در کلمات دانشگاهی به‌دست نخواهد آمد.
صحرا کریمی از مخالفان طالبان و از زنان فعال در حوزه حقوق بشر و حقوق زنان است.
