خبرگزاری پورانا نوشته‌های برتر پیرامون مسائل مهم سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و…را از صفحات اجتماعی گزینش و در بخش «نظرها» به نشر می‌رساند. مسوولیت نوشته‌ها بدوش نویسندگان است.
………………………………………………………………
خطاب به مسئولین محترم امارت اسلامی افغانستان
السلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
در مورد الزام پوشیدن عمامه یا دستار از سوی شاگردان مکاتب، نکاتی را با حفظ ادب و خیرخواهی خدمت‌تان عرض می‌دارم:
عمامه یا دستار از پوشش‌های رایج در فرهنگ عرب و از عادات شخصی رسول الله ﷺ بوده است. بر اساس نظر علمای بزرگ مذاهب اربعه، این پوشش یک سنت عرفی و نه عبادتی است. به‌طور خلاصه:
- عمامه در فقه اسلامی جزو سنن زوائد محسوب می‌شود، نه از شعائر دینی واجب.
- پیامبر اکرم ﷺ آن را از روی عادت قوم خود می‌پوشیدند، نه به‌قصد عبادت یا فرض شرعی.
- بزرگان علمای دیوبند، شافعی، مالکی و حنبلی نیز تأکید کرده‌اند که ترک آن گناه نیست و الزام آن جایز نمی‌باشد.
هیچ‌کس از آدرس دین حق، حق تحمیل عمامه را ندارد. لطفاً با دقت و تأمل بیشتری برخورد کنیم. کشور ما در حال حاضر با چالش‌های مهم و بنیادی‌تری مواجه است و به جای پرداختن به چنین مسائل فرعی و جزئی، باید تمرکزمان را بر روی مشکلات اصلی و حیاتی جامعه معطوف کنیم.
در شرایط اقتصادی و محیطی کنونی، الزام دانش‌آموزان به پوشیدن لباس سفید و عمامه، فشار مضاعفی بر خانواده‌ها وارد می‌سازد. آیا واقعاً خانواده‌ها توان دارند روزانه یا حتی هفتگی این لباس‌ها را شسته و مرتب نگه‌دارند؟ اگر لباس سفید کثیف شود و نظافت رعایت نگردد، با حدیث شریف «النظافه من الإیمان» چگونه سازگار خواهد بود؟
اگر این الزام منجر به اجبار و تحمیل شود، ممکن است برخی افراد به این لباس بی‌احترامی یا تمسخر روا دارند. در این صورت مسئول چنین پیامدهایی کیست؟ فرد ناآگاه یا کسانی که عمل مستحب را به اجبار تبدیل کرده‌اند؟
توجه داشته باشید:
با چنین عملکردهایی نه تنها به دین خدمت نمی‌شود، بلکه ممکن است باعث دوری جوانان از دین گردد. گزارش‌ها و شنیده‌ها حاکی از آن است که صدها و هزاران جوان گفته‌اند دیگر علاقه‌ای به ادامهٔ تحصیل در مکاتب و دانشگاه‌ها ندارند، صرفاً به‌خاطر اجبار در بستن عمامه.
آیا این انصاف است که ما یک عمل مستحب و عرفی را، که تنها یک عادت است، به گونه‌ای تحمیل کنیم که باعث ترک کردن طلب علم شود، در حالی که طلب علم بر مرد و زن فرض است؟
امروز نیمی از پیکر جامعه ما به‌خاطر زن بودن از حق آموزش محروم است، و حالا نیمهٔ دیگر را نیز با اجبار بر عمامه از مکتب و دانش دور می‌کنیم؟ این کجای عدالت است؟
باید بدانیم که داشتن عمامه، نه افتخار است و نه یک دستاورد دینی. ابوجهل و ابولهب نیز عمامه داشتند، اما آنچه آن‌ها را از رسول الله ﷺ و یارانش جدا ساخت، نبود عقل، علم، درک و ایمان بود.
آنچه امروز کشور ما به آن نیاز دارد، تفکر روشن، دانش سالم، و پرورش نسل آگاه است؛ نه تحمیل لباس سنتی بر نسل جوان.
رسول اکرم ﷺ فرمودند:
«بَشِّرُوا وَلَا تُنَفِّرُوا، وَیَسِّرُوا وَلَا تُعَسِّرُوا»
«بشارت دهید، دین را جذاب سازید و مردم را نگریزانید؛ آسان بگیرید و سخت نگیرید.»
پیشنهاد مشفقانه ما این است:
به‌جای تمرکز بر ظاهر، توجه خود را بر کیفیت آموزش، ارتقای سطح علمی، استخدام اساتید شایسته، و حل مشکلات بنیادی نظام تعلیم و تربیه معطوف فرمایید. جامعه ما به تربیت کادرهای علمی نیاز دارد، نه لباس‌های اجباری.
با احترام و دعای خیر،
عبدالصمد قاضی زاده
………………………………………..
نویسنده: عبدالصمد قاضی‌زاده، عالم دین
برگرفته شده از: صفحه فیسبوک عبدالصمد قاضی‌زاده
……………….
پی‌نوشت: طالبان اخیراً به مکاتب دستور داده‌اند که دانش‌آموزان بالاتر از کلاس/صنف دهم را به پوشیدن دستیار و جامه سفید اجبار کنند. این دستور باعث شده که شماری از دانش‌آموزان از ترک تحصیل سخن بگویند.
